الگوریتم‌هایی همچون ربات چت هوش مصنوعی که روزبه‌روز قدرتمندتر می‌شوند و قابلیت‌هایی به‌ظاهر انسانی دارند، دنیا را دگرگون کرده‌اند و برخی پایگاه‌های هواشناسی نیز به استفاده از این امکان روی آورده‌اند.
پیش‌بینی‌های استاندارد مبتنی بر مدل‌های رایانه‌ای جو تنها چند روز آینده را درست پیش‌بینی می‌کنند؛ زیرا کوچک‌ترین خطا در اندازه‌گیری به بی‌دقتی‌های بزرگی می‌انجامد که به آن اثر پروانه‌ای می‌گویند؛ اینکه حتی بال زدن پروانه‌ای در یک نقطه از جهان می‌تواند در دیگر جای دنیا طوفان به پا کند.
پیش‌بینی‌های بلندمدت معمولا به صورت بسیار کلی انجام می‌شوند. اداره هواشناسی بریتانیا در صفحه پیش‌بینی‌های بلندمدت خود نوشته است: «پیش‌بینی آب‌وهوا در یک روز خاص از ماه یا سال‌های آینده امکان‌پذیر نیست.»
پایگاه ودر۲۰/۲۰ (weather 20/20) رویکرد بهتری دارد و برای شناسایی الگوهای جوی تکراری و پیش‌بینی رویدادهای چندماه آینده از یادگیری ماشینی استفاده می‌کند. این روش در مقایسه با شیوه قدیمی پیش‌بینی آنالوگ که در آن شرایط فعلی با چرخه‌های هواشناسی گذشته مطابقت داده می‌شد، جدید است.
ودر۲۰/۲۰ می‌گوید رویدادهای هوایی خاص مثل طوفان ایان را ماه‌ها پیش از شکل‌گیری آن پیش‌بینی کرده است. البته این نخستین بار نیست که چنین ادعایی را مطرح می‌کند اما موفقیت این شیوه بسیار جلب توجه کرده و انتقادهای زیادی هم به دنبال داشته است.
بررسی دقیق پیش‌بینی‌های بیشتر نشان خواهد داد که آیا در پیش‌بینی بلندمدت وضع هوا واقعا یک انقلاب الگوریتمی در راه است یا خیر.
کد خبر 204020205.568