استفاده فزاینده دانشجویان از هوش مصنوعی، زنگ خطر جدی برای نظام آموزشی و تفکر انتقادی به صدا درآورده است. بر اساس گزارشی که اخیراً منتشر شده، ۹۲ درصد از دانشجویان در بریتانیا از ابزارهای هوش مصنوعی بهره میبرند، امری که دانشگاهها را وادار کرده تا در نحوه ارزیابی دانشجویان بازنگری کنند.
برای قرنها، دانشگاهها به عنوان مراکز دانش و حقیقت شناخته میشدند، اما با کاهش ارزش نخبگان علمی، تضعیف تفکر انتقادی و قطبیشدن فزاینده گفتمان عمومی، این نقش دستخوش تغییر شده است. امروزه منابع سنتی دانش، نظیر کتابها و مقالات علمی، در برابر شکلهای نوین ارائه اطلاعات، از جمله اپلیکیشنها و رسانههای اجتماعی، به چالش کشیده شدهاند. این روند منجر به آنچه برخی “تینفریکیشن” دانش مینامند شده است، جایی که دانشجویان بهجای استفاده از منابع علمی معتبر، صرفاً بر جستجوی اینترنتی و الگوریتمهای پلتفرمهای آنلاین تکیه میکنند.
در چنین شرایطی، این پرسش مطرح میشود که آیا دانش، تنها به کالایی مصرفی بدل شده است؟ درحالیکه هوش مصنوعی میتواند در برخی علوم نظیر ریاضیات و اقتصاد مفید باشد، اما در علوم انسانی، جایی که تفکر انتقادی و تحلیل عمیق اهمیت دارد، وابستگی بیش از حد به آن میتواند خطرناک باشد. بهکارگیری هوش مصنوعی در نگارش مقالات نهتنها منجر به تضعیف ارزش علوم انسانی میشود، بلکه فرآیند تفکر و خلاقیت را نیز دچار آسیب میکند.
در دنیای امروز، که بیش از هر زمان دیگری بر محصول نهایی تمرکز دارد تا فرآیند یادگیری، نقش دانشگاهها و اساتید در پرورش مهارتهای فکری و خلاقانه با چالشهای جدی روبهرو است. اگر نظام آموزشی پاسخی سریع و متناسب به این تغییرات نداشته باشد، پیامدهای غیرقابلتصوری در انتظار آینده دانشگاهها خواهد بود.
کد خبر ۲۱۲۰۳۱۲۱۴.۰۶۰
منبع:گاردین