محققان بریتانیایی یک مدل کامپیوتری از کنترل ترافیک هوایی تولید کرده‌اند که در آن تمام حرکات پرواز به جای انسان توسط هوش مصنوعی هدایت می‌شود.
نمایش «دوقلوی دیجیتالی» آنها از فضای هوایی بر فراز انگلیس، خروجی اولیه یک پروژه ۱۵ میلیون پوندی است تا نقشی را که هوش مصنوعی می‌تواند در مشاوره و در نهایت جایگزینی کنترل‌کننده‌های ترافیک هوایی انسان ایفا کند، ایفا کند.
این تحقیق که پروژه بلوبرد نام دارد، مشارکتی بین خدمات ترافیک هوایی ملی، شرکت مسئول کنترل ترافیک هوایی بریتانیا، موسسه آلن تورینگ، یک نهاد ملی برای علوم داده و هوش مصنوعی، و دانشگاه اکستر، با بودجه دولتی از طریق تحقیقات و نوآوری بریتانیا است.
دلایل دخالت هوش مصنوعی در کنترل ترافیک هوایی عبارتند از چشم انداز هدایت هواپیما در مسیرهای کم مصرف تر برای کاهش اثرات زیست محیطی هوانوردی، و همچنین کاهش تاخیرها و ازدحام، به ویژه در فرودگاه های شلوغ مانند هیترو لندن.
همچنین کمبود کنترل کننده های ترافیک هوایی وجود دارد که آموزش آنها سه سال طول می کشد.
ریچارد اورسون، استاد یادگیری ماشین در دانشگاه اکستر، گفت که ناتس پایگاه داده کامل تری از سوابق پروازهای گذشته نسبت به سایر سازمان های کنترل ترافیک هوایی جهان دارد که محققان از آن برای آموزش سیستم هوش مصنوعی خود استفاده می کنند.
کنترل‌کننده‌های انسانی و عوامل هوش مصنوعی اکنون با استفاده از شبیه‌سازی‌های دقیق ترافیک هوایی واقعی، شروع به کار با یکدیگر برای پردازش هواپیما در داخل پروژه دوقلوی دیجیتالی فضای هوایی بریتانیا کرده‌اند.
اگر این تحقیق موفق شود، احتمالاً ابتدا منجر به کار هوش مصنوعی با افراد در آزمایش‌های عملیاتی گسترده‌تر در طی چندین سال می‌شود، قبل از اینکه Nats و سایر ارگان‌های ترافیک هوایی به فکر معرفی یک سیستم کنترل‌شده با رایانه باشند.
Nats در حال حاضر دارای یک سیستم کامپیوتری قدرتمند است که داده‌های یکی از شلوغ‌ترین فضاهای هوایی جهان را پردازش می‌کند، اما در حال حاضر از هوش مصنوعی برای پیش‌بینی مسیر پروازهای آینده استفاده نمی‌کند.
اورسون گفت هوش مصنوعی باید انعطاف پذیری کنترل ترافیک هوایی را افزایش دهد و خطر شکست آن را در مواجهه با رویدادهای غیرمنتظره کاهش دهد.
دوقلو دیجیتالی که توسط Bluebird ساخته شده است، به اصطلاح منطقه اطلاعات پرواز لندن را پوشش می دهد که شامل فضای هوایی در بیشتر انگلستان و ولز می شود.
اورسون گفت که سیستم هوش مصنوعی هواپیماها را با فاصله ۱۰۰۰ فوتی عمودی و ۵ مایل دریایی افقی هدایت می کند.
همچنین تضمین می کند که هر مسیر پرواز بدون خطر برخورد حداقل به مدت ۱۵ دقیقه، اگر به دلایلی ارتباط رادیویی با خلبان از کار بیفتد، ایمن باقی بماند.
