استفاده از هوش مصنوعی (AI) در حوزه “کشف دارو” رویکردی جدید، کارآمدتر و مقرون به صرفه را برای شناسایی داروهای بالقوه باز کرده است. گروهی از محققان از این فناوری برای شناسایی سه ترکیب امیدوارکننده برای داروهای سنولیتیک استفاده کرده‌اند که پتانسیل کند کردن روند پیری و کاهش بیماری‌های مرتبط با افزایش سن را دارند.
بر اساس مقاله ای که توسط ونسا اسمر-بارتو، دانشمندی از دانشگاه ادینبورگ نوشته شده است، گروهی از محققان یک مدل هوش مصنوعی را با نمونه هایی از senolytics و non-senolytics شناخته شده تغذیه کردند و این مدل با موفقیت بین این دو تمایز قائل شد و سنولیتیک های بالقوه جدید را پیش بینی کرد.
داروهای سنولیتیک با از بین بردن سلول های پیری که سلول های زامبی نیز نامیده می شوند، عمل می کنند. اینها سلولهای فعال متابولیکی هستند که به دلیل آسیب DNA قادر به تکثیر نیستند. در حالی که در برخی موارد، ناتوانی آنها در تکثیر از گسترش آسیب جلوگیری می کند، تجمع این سلول ها می تواند منجر به مجموعه ای از بیماری ها از جمله دیابت نوع ۲، کووید، فیبروز ریوی، آرتروز و سرطان شود.
مطالعات آزمایشگاهی بر روی موش ها، پتانسیل سنولیتیک را برای کاهش این شرایط با از بین بردن سلول های زامبی و حفظ سلول های سالم نشان داده است. اما هزینه های عملیاتی برای آزمایش روی انسان در مقیاس بزرگ بسیار زیاد است.
ونسا اسمر-بارتو می‌نویسد: «پیدا کردن سنولیتیک‌های بیشتری که می‌توانند در بیماری‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرند بسیار عالی است، اما ده تا ۲۰ سال زمان و میلیاردها دلار هزینه لازم است تا یک دارو به بازار عرضه شود.»
اما اینجا جایی است که هوش مصنوعی جادوی خود را انجام می دهد. محققان از بهترین مدل بر روی مجموعه ای از ۴۳۴۰ مولکول استفاده کردند و تنها در پنج دقیقه ، لیستی از ۲۱ کاندید سنولیتیک با احتمال بالا را ارائه کردند که از میان آنها سه ترکیب (پریپلوسین، اولاندرین و جینک ژتین) توانایی از بین بردن سلول های پیر را دارند.
به تازگی Decrypt گزارش داد که گروهی از محققان مقاله ای را در مورد یک مدل زبان پروتئینی به نام Ankh منتشر کردند. این تحقیق که برای درک ارتباطات بین پروتئینی و کشف پروتئین های جدید توسعه یافته است، بر پتانسیل هوش مصنوعی در نوآوری علمی تأکید می کند.
پیامدهای ادغام هوش مصنوعی در رشته های علمی سنتی بسیار گسترده است. با افزایش سرعت کشف دارو، هوش مصنوعی وعده می دهد که جستجو برای درمان را پیش ببرد. سه سنولیتیک تازه شناسایی شده در حال حاضر تحت آزمایش در بافت ریه انسان هستند و مجموعه بعدی نتایج دو سال دیگر پیش بینی می شود.
