هوش مصنوعی آموزش دیده برای تشخیص پشه های زنده و مرده می تواند به ردیابی سه گونه ای که مسئول انتقال بیماری هستند کمک کند.
محققان برای آموزش هوش مصنوعی ۱۵۰۰ تصویر از پشه ها را جمع آوری کرده اند. هدف آنها ساخت اپلیکیشن گوشی هوشمندی است که بتواند حشره را ردیابی کند.
پشه ها بیش از هر حیوان دیگری انسان را می کشند زیرا می توانند بیماری هایی مانند تب دنگی، مالاریا و تب ویروس زیکا را منتقل کنند. استفاده از هوش مصنوعی برای شناسایی خودکار گونههای مختلف پشه میتواند ردیابی حضور آنها در سراسر جهان را آسانتر کند، اما چنین هوش مصنوعی به تصاویر پشههای زیادی برای یادگیری نیاز دارد.
سونگ کوان اونگ در مؤسسه زیستشناسی و حفاظت از محیطزیست گرمسیری در مالزی و همکارش سه داوطلب را برای کمک به تصویربرداری از پشههای عامل تب زرد (Aedes aegypti)، پشه های ببری(Aedes albopictus) و پشههای جنوبی (Culex quinquefasciatus) استخدام کردند. محققان دو عکس از هر پشهای که روی دستهای داوطلبان فرود آمد، گرفتند: یکی بلافاصله پس از فرود آمدن و دیگری پس از کشته شدن.
برخی از پشه ها قبل از له شدن داوطلبان را نیش زدند، اما برخی دیگر قبل از اینکه فرصتی پیدا کنند کشته شدند. اونگ می گوید: «هدف ما ایجاد تصاویری شبیه به زندگی واقعی است.
در مجموع، محققان ۱۵۰۰ عکس گرفتند که نیمی از پشه های زنده و نیمی از آن هایی که کشته شده بودند.
سپس این تیم از این مجموعه داده برای آموزش دو هوش مصنوعی مختلف برای تشخیص پشه ها روی پوست انسان استفاده کرد. هوش مصنوعی با بهترین عملکرد می تواند گونه صحیح را در حدود ۸۰ درصد مواقع حدس بزند. در نهایت، چنین هوش مصنوعی میتواند به یک اپلیکیشن گوشی هوشمند کمک کند که مردم میتوانند از آن برای شناسایی پشههایی که با آنها برخورد میکنند و برای کمک به محققان در ردیابی حشره استفاده کنند.
همچنین تلاش های دیگری برای شناسایی خودکار پشه ها انجام شده است. یک گروه تحقیقاتی قبلاً در زمینه هوش مصنوعی آموزش دیده بود تا پشه ها را بر اساس جنسیت، گونه و سویه بین ۱۵ گونه از سراسر جهان طبقه بندی کند. تیم دیگری یک هوش مصنوعی را برای شناسایی ۶۷ گونه مختلف پشه آموزش داد. هر کدام مجموعه داده خود را ساختند که از نظر تئوری می توانست با دومی ترکیب شود.
جانل کورت میگوید: «هرچه تصاویر بیشتر از پشهها در دسترس باشد، بهتر است.»