در حالی که خلبانان معمولاً از خلبان خودکار هنگام کروز در ارتفاعات بالا استفاده می کنند، هنگام ورود به فضاهای هوایی شلوغ ارتفاعات پایین تر به کنترل دستی روی می آورند.
با این حال، اگر هواپیما خلبان نداشته باشد چه باید کرد؟ یک سیستم خلبان خودکار هوش مصنوعی جدید برای فضاهای هوایی شلوغ میتواند پاسخگو باشد.
این سیستم که در حال حاضر توسط محققان دانشگاه کارنگی ملون توسعه می‌یابد، بر روی داده‌های جمع‌آوری‌شده در فرودگاه آلگنی شهرستان پنسیلوانیا و فرودگاه منطقه‌ای پیتسبورگ-باتلر آموزش داده شده است.
این سیستم همراه با استفاده از ابزار دقیق موجود در هواپیمای خودمختار و اطلاعات ارائه شده توسط کنترلرهای ترافیک هوایی محلی ، دارای شش دوربین و یک سیستم بینایی کامپیوتری است. به گفته دانشمندان، راه‌اندازی دوم به آن اجازه می‌دهد تا هواپیماهای مجاور را مانند خلبان انسان به صورت بصری تشخیص دهد.
این سیستم می تواند هواپیماهای اطراف را ردیابی کرده و مسیر آنها را پیش بینی کند و در صورت لزوم برای جلوگیری از برخورد اقدام کند. بر اساس گزارش‌ها، حتی میتواند ارتباطات رادیویی به زبان ساده را از خلبانان دیگر یا فرودگاه‌ها درک کند و با سیستم گفتاری مصنوعی خودش به آنها پاسخ دهد.
اگرچه این فناوری هنوز بر روی یک هواپیمای واقعی آزمایش نشده است، اما در تنظیماتی که شامل دو شبیه‌ساز پرواز مرتبط بود، آزمایش شده است. در این آزمایش، یک انسان یک هواپیمای مجازی را هدایت می کرد، در حالی که سیستم هوش مصنوعی دیگری را در همان فضای هوایی هدایت می کرد. مشخص شد که هوش مصنوعی قادر است با موفقیت از برخورد با هواپیمای خلبان انسان جلوگیری کند، حتی زمانی که خلبان تجربه کمی در پرواز با هواپیما داشت.
دانشمندان امیدوارند که پس از توسعه بیشتر، این سیستم بتواند در هواپیماهای خودمختار یا پهپادهای تحویل کالا نیز به کار رود.
پروفسور سباستین شرر گفت: “این اولین خلبان هوش مصنوعی است که در فضای فعلی کار می کندمن فکر نمیکنم که فضای هوایی برای پهپادها و وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین تغییر کند. بنابراین پهپادها باید خود را با حریم هوایی تطبیق دهند.”
با این حال، اگر هواپیما خلبان نداشته باشد چه باید کرد؟ یک سیستم خلبان خودکار هوش مصنوعی جدید برای فضاهای هوایی شلوغ میتواند پاسخگو باشد.
این سیستم که در حال حاضر توسط محققان دانشگاه کارنگی ملون توسعه می‌یابد، بر روی داده‌های جمع‌آوری‌شده در فرودگاه آلگنی شهرستان پنسیلوانیا و فرودگاه منطقه‌ای پیتسبورگ-باتلر آموزش داده شده است.
این سیستم همراه با استفاده از ابزار دقیق موجود در هواپیمای خودمختار و اطلاعات ارائه شده توسط کنترلرهای ترافیک هوایی محلی ، دارای شش دوربین و یک سیستم بینایی کامپیوتری است. به گفته دانشمندان، راه‌اندازی دوم به آن اجازه می‌دهد تا هواپیماهای مجاور را مانند خلبان انسان به صورت بصری تشخیص دهد.
این سیستم می تواند هواپیماهای اطراف را ردیابی کرده و مسیر آنها را پیش بینی کند و در صورت لزوم برای جلوگیری از برخورد اقدام کند. بر اساس گزارش‌ها، حتی میتواند ارتباطات رادیویی به زبان ساده را از خلبانان دیگر یا فرودگاه‌ها درک کند و با سیستم گفتاری مصنوعی خودش به آنها پاسخ دهد.
اگرچه این فناوری هنوز بر روی یک هواپیمای واقعی آزمایش نشده است، اما در تنظیماتی که شامل دو شبیه‌ساز پرواز مرتبط بود، آزمایش شده است. در این آزمایش، یک انسان یک هواپیمای مجازی را هدایت می کرد، در حالی که سیستم هوش مصنوعی دیگری را در همان فضای هوایی هدایت می کرد. مشخص شد که هوش مصنوعی قادر است با موفقیت از برخورد با هواپیمای خلبان انسان جلوگیری کند، حتی زمانی که خلبان تجربه کمی در پرواز با هواپیما داشت.
دانشمندان امیدوارند که پس از توسعه بیشتر، این سیستم بتواند در هواپیماهای خودمختار یا پهپادهای تحویل کالا نیز به کار رود.
پروفسور سباستین شرر گفت: “این اولین خلبان هوش مصنوعی است که در فضای فعلی کار می کندمن فکر نمیکنم که فضای هوایی برای پهپادها و وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین تغییر کند. بنابراین پهپادها باید خود را با حریم هوایی تطبیق دهند.”
کد خبر ۲۰۴۰۱۰۵۲۲.۱۳۵
