محققان حوزه علوم اطلاعات، عینک‌هایی با ردیاب آوایی (سونار) میکرو طراحی کرده‌اند که می‌تواند حرکت‌های بالاتنه فرد استفاده کننده را به شکل سه‌بعدی از طریق ترکیبی از امواج صوتی غیرقابل شنیدن و هوش مصنوعی دنبال کند.
در گذشته از ردیاب آوایی (sonar) برای نقشه‌برداری از اقیانوس‌ها، ردیابی زیردریایی‌های دشمن و پیدا کردن کشتی‌های غرق شده استفاده شده است. امروز یک گونه از این فناوری در شکل مینیاتوری توسط محققان دانشگاه «کورنل» نیویورک ابداع شده که می‌تواند تغییرات بزرگی در حوزه فناوری پوشیدنی حسگری بدن ایجاد کند.
فناوری موسوم به «پوزسونیک» (PoseSonic) تازه‌ترین فناوری پوشیدنی مجهز به ردیاب‌آوایی است که در آزمایشگاه فناوری‌های واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) را ارتقا دهد و همچنین داده‌های دقیق و مبسوط فیزیکی و رفتاری را برای سلامت شخصی دنبال کند.
«سیف محمود» دانشجوی دکتری در حوزه علوم اطلاعات گفت: موضوعی که درباره این فناوری هیجان‌انگیز است، پتانسیل آن برای کاربرد در ردیابی فعالیت‌های انسان در محیط بیرونی است. وقتی ما داده‌های زیادی از طریق فناوری حسگری بدن مانند «پوزسونیک» داشته باشیم، این می‌تواند به ما کمک کند تا بیشتر مواظب خودمان و رفتارهایمان باشیم.
«چنگ ژانگ» استادیار علوم اطلاعات و مدیر آزمایشگاه SciFi نیز گفت: ما اولین گروه تحقیقاتی هستیم که از اصوات غیرقابل شنیدن و هوش مصنوعی برای دنبال کردن وضعیت‌های بدنی از طریق یک وسیله پوشیدنی استفاده کرده‌ایم.
وی افزود: ما از طریق یکپارچه‌سازی هوش‌مصنوعی پیشرفته با سامانه‌های حسگری اکوستیک کم‌هزینه و کم مصرف، از ابزارهای کمتری روی بدن استفاده می‌کنیم که کاربردی‌تر بوده و عملکرد باتری آنها نیز برای مصرف روزانه بسیار بهتر است.
«پوزسونیک» دو جفت میکروفون و بلندگوی ریز دارد که هر کدام با قطر یک مداد هستند و به دسته‌های عینک متصل می شوند. بلندگوها امواج صوتی غیرقابل شنیدن صادر می‌کنند که از روی بالاتنه منعکس می‌شود و به میکروفون‌ها برمی‌گردد و از این طریق یک تصویر پروفایل اکو (بازتابی) تولید می‌شود. این تصویر وارد الگوریتم یادگیری ماشین شده و وضعیت بدن را با دقت تقریبا کاملی برآورد می‌کند.
به گفته ی سینا پرس ،این سیستم می‌تواند حرکات بدن را در ۹ موقعیت شامل شانه‌ها، آرنج‌ها، کمر و بینی برآورد کند که برای برآورد موقعیت سر مفید است. این فناوری یک گام مهم به جلو نسبت به وسایل پوشیدنی موجود است که اغلب نیازمند یک دوربین ویدئویی مینی (کوچک) هستند و استفاده از آنها همیشه شدنی نیست ضمن اینکه مصرف انرژی بالایی دارد و نگرانی‌هایی هم درباره حریم خصوصی ایجاد می‌کند.
