با تجزیه و تحلیل DNA با کمک هوش مصنوعی (AI)، یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی به رهبری دانشگاه لوند در سوئد روشی را ابداع کرده‌اند که می‌تواند با دقت بقایای انسان ده هزار ساله را شناسایی کند.
هنگام ترسیم نحوه مهاجرت مردم در طول تاریخ جهان، قدمت دقیق با انسان‌های باستانی بسیار مهم است.
روش استاندارد سن یابی از دهه ۱۹۵۰، تاریخ گذاری رادیوکربن بوده است. این روش که مبتنی بر نسبت بین دو ایزوتوپ کربن متفاوت است، باستان شناسی را متحول کرده است. با این حال، این فناوری همیشه از نظر دقت کاملاً قابل اعتماد نیست و نقشه‌برداری از افراد باستانی، نحوه حرکت و ارتباط آنها را پیچیده می‌کند.
در مطالعه جدیدی که در Cell Reports Methods منتشر شده است، یک تیم تحقیقاتی روشی را توسعه داده اند که می تواند برای باستان شناسان و دیرینه شناسان جالب باشد.
“اران الهایک” محقق زیست‌شناسی سلولی مولکولی در دانشگاه لوند، می‌گوید: “تاریخ غیرقابل اعتماد یک مشکل بزرگ است که نتایج مبهم و متناقضی را به همراه دارد. روش ما از هوش مصنوعی برای تاریخ‌گذاری ژنوم‌ها از طریق DNA آنها با دقت بسیار زیادی استفاده می‌کند.”
این روش ساختار جمعیت زمانی (TPS) نامیده می شود و می توان از آن برای تاریخ گذاری ژنوم هایی با قدمت ۱۰۰۰۰ سال استفاده کرد. در این مطالعه، تیم تحقیقاتی تقریباً ۵۰۰۰ بقایای انسانی – از دوره میان سنگی پسین (۱۰۰۰۰ تا ۸۰۰۰ قبل از میلاد) تا دوران مدرن را تجزیه و تحلیل کردند. همه نمونه‌های مورد مطالعه را می‌توان با دقتی که به ندرت دیده می‌شود، تاریخ‌گذاری کرد.
اران الهایک می‌گوید: «ما نشان می‌دهیم که اطلاعات مربوط به دوره‌ای که مردم در آن زندگی می‌کردند در ماده ژنتیکی رمزگذاری شده است. با کشف نحوه تفسیر و موقعیت‌یابی آن در زمان، موفق شدیم آن را با کمک هوش مصنوعی تعیین کنیم.»
محققان انتظار ندارند که TPS تاریخ گذاری رادیوکربن را حذف کند، بلکه این روش را به عنوان یک ابزار مکمل در جعبه ابزار paleogeographic می بینند. این روش را می توان در مواقعی استفاده کرد که عدم قطعیت مربوط به تاریخ گذاری رادیوکربن وجود داشته باشد. یکی از نمونه ها جمجمه انسان معروف زلاتی کون در جمهوری چک امروزی است که می تواند بین ۱۵۰۰۰ تا ۳۴۰۰۰ سال قدمت داشته باشد.
الهایک افزود:”تاریخ رادیوکربن می تواند بسیار ناپایدار باشد و تحت تاثیر کیفیت مواد مورد بررسی قرار می گیرد. روش ما مبتنی بر DNA است که آن را بسیار محکم می کند. اکنون می توانیم به طور جدی منشأ مردم باستان را ردیابی کنیم و مسیرهای مهاجرت آنها را ترسیم کنیم. »
هنگام ترسیم نحوه مهاجرت مردم در طول تاریخ جهان، قدمت دقیق با انسان‌های باستانی بسیار مهم است.
روش استاندارد سن یابی از دهه ۱۹۵۰، تاریخ گذاری رادیوکربن بوده است. این روش که مبتنی بر نسبت بین دو ایزوتوپ کربن متفاوت است، باستان شناسی را متحول کرده است. با این حال، این فناوری همیشه از نظر دقت کاملاً قابل اعتماد نیست و نقشه‌برداری از افراد باستانی، نحوه حرکت و ارتباط آنها را پیچیده می‌کند.
در مطالعه جدیدی که در Cell Reports Methods منتشر شده است، یک تیم تحقیقاتی روشی را توسعه داده اند که می تواند برای باستان شناسان و دیرینه شناسان جالب باشد.
“اران الهایک” محقق زیست‌شناسی سلولی مولکولی در دانشگاه لوند، می‌گوید: “تاریخ غیرقابل اعتماد یک مشکل بزرگ است که نتایج مبهم و متناقضی را به همراه دارد. روش ما از هوش مصنوعی برای تاریخ‌گذاری ژنوم‌ها از طریق DNA آنها با دقت بسیار زیادی استفاده می‌کند.”
این روش ساختار جمعیت زمانی (TPS) نامیده می شود و می توان از آن برای تاریخ گذاری ژنوم هایی با قدمت ۱۰۰۰۰ سال استفاده کرد. در این مطالعه، تیم تحقیقاتی تقریباً ۵۰۰۰ بقایای انسانی – از دوره میان سنگی پسین (۱۰۰۰۰ تا ۸۰۰۰ قبل از میلاد) تا دوران مدرن را تجزیه و تحلیل کردند. همه نمونه‌های مورد مطالعه را می‌توان با دقتی که به ندرت دیده می‌شود، تاریخ‌گذاری کرد.
اران الهایک می‌گوید: «ما نشان می‌دهیم که اطلاعات مربوط به دوره‌ای که مردم در آن زندگی می‌کردند در ماده ژنتیکی رمزگذاری شده است. با کشف نحوه تفسیر و موقعیت‌یابی آن در زمان، موفق شدیم آن را با کمک هوش مصنوعی تعیین کنیم.»
محققان انتظار ندارند که TPS تاریخ گذاری رادیوکربن را حذف کند، بلکه این روش را به عنوان یک ابزار مکمل در جعبه ابزار paleogeographic می بینند. این روش را می توان در مواقعی استفاده کرد که عدم قطعیت مربوط به تاریخ گذاری رادیوکربن وجود داشته باشد. یکی از نمونه ها جمجمه انسان معروف زلاتی کون در جمهوری چک امروزی است که می تواند بین ۱۵۰۰۰ تا ۳۴۰۰۰ سال قدمت داشته باشد.
الهایک افزود:”تاریخ رادیوکربن می تواند بسیار ناپایدار باشد و تحت تاثیر کیفیت مواد مورد بررسی قرار می گیرد. روش ما مبتنی بر DNA است که آن را بسیار محکم می کند. اکنون می توانیم به طور جدی منشأ مردم باستان را ردیابی کنیم و مسیرهای مهاجرت آنها را ترسیم کنیم. »
کد خبر ۲۱۵۰۱۰۶۰۲.۰۵۵
