دانشمندان دانشگاه سیچوان چین رباتی به شکل ماهی ساخته اند که می تواند قطعات ریز زباله های پلاستیکی را جمع آوری کند. این ربات از نور لیزر استفاده می‌کند تا دم خود را به پهلو بچرخاند و بدنه‌ای دارد که می‌تواند مولکول‌های موجود در میکروپلاستیک‌ها را جذب کند و باعث می‌شود هنگام شنا کردن به آن بچسبند.
این ماهی روبو تا حدی از زندگی دریایی الهام گرفته شده است – بدن متحرک آن از ساختاری شبیه به یک ماده طبیعی قوی و انعطاف پذیر که در سطح داخلی صدف یافت می شود استفاده می کند.(مروارید )
مروارید که به نام ناکر نیز شناخته می شود، یک ماده لایه لایه است که در زیر میکروسکوپ تقریباً شبیه یک دیوار آجری است. این ساختاری است که تیم در ربات خود تقلید کرده است، زیرا لایه های کشویی آن را قادر می سازد دم خود را حرکت دهد اما استحکام طراحی کلی آن را بادوام تر کرده است.
اکنون که این تیم ثابت کرده است که مفهوم روبو-ماهی کار می کند، آنها به سمت توسعه توانایی آن برای غواصی عمیق تر و حمل میکروپلاستیک های بیشتری از اقیانوس حرکت خواهند کرد.
تمام اقلام حاوی پلاستیک می توانند مقادیر میکروسکوپی زباله های پلاستیکی را آزاد کنند که به آنها میکروپلاستیک می گویند. این قطعات کوچک مواد – کمتر از ۵ میلی متر در اندازه – در کف دریا جمع می شوند. در آنجا، آنها می توانند با غذا اشتباه گرفته شوند و در دستگاه گوارش حیوان گیر کنند و منجر به گرسنگی شوند. برخی از پلاستیک‌ها قبل از استفاده تصفیه شده‌اند و با تحلیل رفتن پوشش آنها می‌توانند مواد شیمیایی سمی را در آب آزاد کنند که جانداران دریایی مجاور را مسموم می‌کند.
در حالی که کاهش زباله های پلاستیکی و فیلتر کردن فاضلاب قبل از رسیدن به اقیانوس می تواند به به حداقل رساندن میزان میکروپلاستیک در دریاهای ما کمک کند، تمیز کردن آب آلوده از قبل دشوار است. ذرات ریز می توانند در اعماق و شکاف های کف دریا قرار گیرند، مناطقی که دسترسی به آنها با استفاده از روبات های بزرگ و غیر قابل انعطاف سخت است.
با این حال، ماهی روبوی جدید تنها ۱۵ میلی متر طول دارد. طراحی هوشمندانه آن همچنین به آن اجازه می دهد تا با استفاده از منبع نور به عنوان قدرت خود، در همه جهات شنا کند. هنگامی که لیزر به دم ماهی تابیده می شود، نور ماده را تغییر شکل داده و باعث خم شدن آن می شود. انجام چندین بار متوالی باعث می شود دم پهلو به پهلو بچرخد و روبو ماهی می تواند تا ۲.۶۷ برابر طول بدن خود در ثانیه شنا کند.
بدنه آن همچنین حاوی مولکول‌هایی است که کمی بار منفی دارند که بخش‌هایی از میکروپلاستیک‌ها را که دارای بار مثبت هستند جذب می‌کنند. این بدان معناست که ماهی روبو آنقدر «چسبنده» است که برای جمع کردن آن نیازی به نزدیک شدن به هر میکروپلاستیک ندارد.
با این حال، این تیم فقط ماهی را بر روی میکروپلاستیک‌هایی که در آب شناور هستند، آزمایش کرده‌اند. آزمایش بعدی این است که ببینیم آیا ربات می تواند پلاستیک را در منطقه ای چالش برانگیز مانند کف دریا جذب کند یا خیر.
