“آکسفورد اینسایت“ شاخص دستیابی به هوش مصنوعی را به صورت منطقه‌ای بررسی و منتشر کرده است.در منطقه آسیا و اقیانوسیه نیز عملکرد ۵۴ دولت را تحت پوشش می‌دهد. این منطقه از این نظر بسیار حائز اهمیت است که دو کشور آن جزو ده کشور برتر جهانی در دستیابی به هوش مصنوعی هستند: سنگاپور (اول در سطح جهانی) و ژاپن (دومین در آسیا و اقیانوسیه و دهم در سطح جهانی). اما منطقه آسیا-اقیانوسیه همچنین دارای دو کشور در ده کشور پایین جهان نیز هست: کره شمالی (آخرین در آسیا-اقیانوسیه و ۱۹۳ از ۱۹۴ در سطح جهان) و جزیره کوچک اقیانوس آرام میکرونزی (دومین آخرین در آسیا-اقیانوسیه و ۱۸۶امین جهان) از ۱۹۴ کشور در سطح جهان. این وضعیت نشان‌دهنده پیشرفت نابرابر در آمادگی دولت و پذیرش هوش مصنوعی در سراسر منطقه آسیا و اقیانوسیه است. با این حال، بسیاری از دولت‌های منطقه در حال توسعه برنامه‌های ملی برای تسریع پذیرش و دستیابی به هوش مصنوعی هستند.
درس‌آموخته‌هایی از حوزه آسیا و اقیانوسیه
به گزارش مرکز نوآوری و توسعه هوش مصنوعی، انتظار می‌رود که چین، اکنون با رتبه ششم آسیا و اقیانوسیه و بیست و یکمین رتبه جهانی، در رتبه بندی سال آینده صعود کند. دولت مرکزی تمرکز زیادی روی سرمایه گذاری در قابلیت‌های هوش مصنوعی قرار داده است. در حالی که چین ممکن است در تحقیقات بنیادی (یعنی تحقیقات علمی خالص با یافته‌های غیرقابل اجرا) عقب باشد، اما به سرعت در حال پیشرفت است. برای پذیرش و استفاده از هوش مصنوعی در شرایط فعلی، مزیت چین در فراوانی داده‌ها و تعداد روزافزون مهندسان هوش مصنوعی، همراه با اکوسیستم استارتاپی قویست.فراوانی داده ها، به ویژه، به چین مزیت رقابتی واضحی برای صنایع هوش مصنوعی خود می‌دهد که سایر کشورها برای غلبه بر آن تلاش خواهند کرد.
سنگاپور رویکردی متفاوت به هوش مصنوعی دارد و به مدیریت نگرانی‌ها و دغدغه‌های جامعه در مورد هوش مصنوعی توجه می‌کند. سنگاپور یکی از معدود دولت‌هایی است که شورای مشورتی اخلاق هوش مصنوعی را به عنوان بخشی از استراتژی هوش مصنوعی خود ایجاد کرده تا «به دولت کمک کند استانداردهای اخلاقی و چارچوب‌های حاکمیتی مرجع، صدور دستورالعمل‌های مشورتی، راهنمایی‌های عملی و کدهای عملی برای پذیرش داوطلبانه توسط کسب و کارها را توسعه دهد.» در حالی که بیشتر دولت با استراتژی‌های هوش مصنوعی نیز از زبان اخلاق برای تقویت استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی استفاده می کنند. اما باز هم هیچ کدام به اندازه سنگاپور در این زمینه پیش نرفته‌اند. پیشروی سنگاپور در دست و پنجه نرم کردن با مسائل الگوریتم‌های قابل توضیح، شفاف و منصفانه، و همچنین در ترکیب عملی ملاحظات رقابت، حریم خصوصی و اخلاقیات در چارچوب‌های استراتژیک و نظارتی خود، منبع مفیدی برای سایر دولتها خواهد بود که استراتژی هوش مصنوعی خود را ایجاد کنند.
در خاورمیانه، کشورهای نفت خیز خلیج فارس که به دنبال تنوع بخشیدن به اقتصاد خود هستند، سیگنال‌های قوی در مورد اهمیت هوش مصنوعی برای آینده خود داده‌اند: امارات متحده عربی اولین وزیر اختصاصی هوش مصنوعی جهان را معرفی کرده و عربستان سعودی اخیراً به یک ربات تابعیت داده است. امارات متحده عربی، عربستان سعودی و قطر همگی تعهد قوی به توسعه قابلیت‌های هوش مصنوعی خود نشان داده‌اند. آنها سرمایه‌گذاری زیادی در فناوری جدید کرده‌اند. امارات متحده عربی استراتژی‌های مرتبط با هوش مصنوعی (در حوزه‌هایی مانند شهرهای هوشمند و حمل‌ونقل خودگردان) دارد که ممکن است پذیرش هوش مصنوعی را تسریع کند. در کوتاه‌مدت تا میان‌مدت، اقتصادهای خاورمیانه باید به شدت بر جذب و حفظ استعدادهای خارجی (که در حال حاضر کمبود دارند) و شرکت‌ها تمرکز کنند. نوسانات قیمت نفت می‌تواند بر این سرمایه‌گذاری تأثیر بگذارد اما همچنین انگیزه‌ای برای تنوع بخشیدن به اقتصادهای خلیج فارس فراتر از صنایع سنتی مبتنی بر نفت آنها ایجاد می‌کند. در حالی که تمرکز تاکنون بر سرمایه‌گذاری در پذیرش هوش مصنوعی بوده است، این دولت ها باید کارهای بیشتری را انجام دهند تا جوامع خود را هم برای استفاده از رشد هوش مصنوعی آماده کنند و هم اختلالات احتمالی ناشی از آن را کاهش دهند.
اولویت‌های منطقه‌ای
مهارت‌ها و داده‌های پیشرفته برای پذیرش و استفاده گسترده از هوش مصنوعی در دولت مورد نیاز است.ترویج تحقیقات بنیادی مهم است اما ممکن است راه‌حلی برای نیازهای کوتاه‌مدت نباشد. بلکه در تحقیق و توسعه کاربردی است که کشورها باید قابلیت‌های هوش مصنوعی خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. کشورهایی که سیستم‌های آموزشی STEM قوی دارند مزیتی خواهند داشت، اما سایر کشورهای این منطقه نیز باید این مهارت‌ها را در کوتاه‌مدت وارد کنند، به این معنی که باید انگیزه‌های قوی برای جذب استعدادهای برتر خارجی ایجاد کنند. همچنین این کشورها باید مقررات کار خود را برای تسهیل واردات مهارت‌های مورد نیاز کاهش دهند. به طور مشابه، دولتها برای موفقیت صنایع هوش مصنوعی باید توجه ویژه‌ای به افزایش «داده‌سازی» (یا توانایی جمع آوری داده ها) در اقتصاد خود و در دسترس بودن این داده‌ها داشته باشند.
همچنین دولت‌های این منطقه باید توجه ویژه‌ای به استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی داشته باشند.در عین حال، این دولتها باید جوامع خود را برای سازگاری با اختلالات احتمالی ناشی از پذیرش گسترده هوش مصنوعی نیز آماده کنند.همینطور اگر کشورها بخواهند اکوسیستم‌های نوآوری پویا را درهوش مصنوعی بسازند، تقویت رقابت سالم از طریق مکانیسم‌های نظارتی مناسب بسیار مهم خواهد بود. این به معنای فعال کردن جریان آزاد داده‌ها فراتر از سیلوهای موجود است، اما به شیوه‌ای مسئولانه که از حریم خصوصی داده‌ها محافظت می‌کند
