دانشمندان در حال استفاده از قدرت هوش مصنوعی (AI) برای تشخیص زودهنگام اختلالات سلامت روان مانند افسردگی و اسکیزوفرنی هستند.
آنها در جدیدترین اقدام خود توانسته‌اند با استفاده از دستبندهای سلامتی با دقت ۸۰ درصدی این بیماری‌ها را به موقع شناسایی کنند.
بر خلاف، به عنوان مثال، بیماری کلیوی، که تشخیص نسبتا آسان است، شرایطی مانند اضطراب یا افسردگی هیچ نشانگر زیستی خاصی ندارند که با یک آزمایش ساده قابل تشخیص باشد.
بیماران مبتلا به اختلال روانی یکسان می توانند علائم مختلفی را نشان دهند که می تواند تشخیص زودهنگام و دقیق آنها را برای پزشکان چالش برانگیز کند.
دانشمندان دانشگاه فناوری نانیانگ در سنگاپور در حال توسعه یک جعبه ابزار تشخیصی مبتنی بر هوش مصنوعی هستند که می تواند به حل این مشکل کمک کند.
توانایی هوش مصنوعی برای پردازش کارآمد مجموعه داده‌های بزرگ به آنها کمک می‌کند تا نشانه‌های شرایط مختلف سلامت روان را تشخیص دهند و بگویند که آیا اختلال روانی بیمار شدیدتر می‌شود یا خیر.
دکتر «ایوا بوجیک»، دانشمند کامپیوتر و محقق ارشد این پروژه می‌گوید اختلال‌های روانی را می‌توان به شیوه‌های مختلف در جسم افراد مشاهده کرد. دستگاه‌های پوشیدنی به کمک ما آمده‌اند تا راحت‌تر این نشانه‌ها را تشخیص دهیم. دانشمندان این علائم را زیست‌نشانگرهای دیجیتال نامیده‌اند.
برخی از نشانگرهای زیستی شامل ضربان قلب، الگوهای خواب و مصرف انرژی، کالری مصرف‌شده و تعداد قدم‌ها هستند. به عنوان مثال، یکی از سیگنال هایی که دانشمندان در مطالعه خود دریافتند این است که ضربان قلب افراد مبتلا به افسردگی معمولاً در ساعات شب، به ویژه بین ساعت ۲ تا ۴ صبح، افزایش می یابد.
تشخیص این زیست‌نشانگرها در نهایت با یک پرسشنامه تکمیل می شوند تا ارزیابی نهایی انجام شود و مشخص شود کدام کاربران در نمونه به طور موثر با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند.
آن‌گاه این اطلاعات به مدل یادگیری ماشینی داده می‌شود تا بر اساس زیست‌نشانگرها و اطلاعات همبسته اعلام کند که فرد بیمار است یا نه. البته این نتیجه به‌صورت «بله» یا «خیر» نیست و در واقع طیفی بین صفر تا صد را در بر می‌گیرد.
بوجیک می‌گوید دقت این ابزار به دقت اطلاعات ارائه شده و مدت زمان استفاده از دستبند ردیاب سلامتی بستگی دارد، اما این رقم به‌طور کلی حدود ۸۰ درصد است. اما اگر سخت‌گیری بیشتری روی کیفیت داده‌ها اعمال شود، می‌توان آن را به ۱۰۰ درصد هم رساند.
با این حال، همچنان محدودیت‌هایی برای استفاده از این روش وجود دارد. برای مثال، پاسخ سوالات پرسشنامه با توجه به شیوه طرح سوالات می‌تواند تغییر کند. به‌علاوه، به نظر می‌رسد که مردم به خاطر ذهنیت منفی که در برابر بیماری‌های ذهنی وجود دارد، ممکن است همیشه در پاسخ‌های خود صادق نباشند. اما به هر حال، وجود یک ابزار مناسب برای شناسایی این مشکلات می‌تواند کمک بزرگی به درمان زودهنگام آنها بکند.
آنها در جدیدترین اقدام خود توانسته‌اند با استفاده از دستبندهای سلامتی با دقت ۸۰ درصدی این بیماری‌ها را به موقع شناسایی کنند.
بر خلاف، به عنوان مثال، بیماری کلیوی، که تشخیص نسبتا آسان است، شرایطی مانند اضطراب یا افسردگی هیچ نشانگر زیستی خاصی ندارند که با یک آزمایش ساده قابل تشخیص باشد.
بیماران مبتلا به اختلال روانی یکسان می توانند علائم مختلفی را نشان دهند که می تواند تشخیص زودهنگام و دقیق آنها را برای پزشکان چالش برانگیز کند.
دانشمندان دانشگاه فناوری نانیانگ در سنگاپور در حال توسعه یک جعبه ابزار تشخیصی مبتنی بر هوش مصنوعی هستند که می تواند به حل این مشکل کمک کند.
توانایی هوش مصنوعی برای پردازش کارآمد مجموعه داده‌های بزرگ به آنها کمک می‌کند تا نشانه‌های شرایط مختلف سلامت روان را تشخیص دهند و بگویند که آیا اختلال روانی بیمار شدیدتر می‌شود یا خیر.
دکتر «ایوا بوجیک»، دانشمند کامپیوتر و محقق ارشد این پروژه می‌گوید اختلال‌های روانی را می‌توان به شیوه‌های مختلف در جسم افراد مشاهده کرد. دستگاه‌های پوشیدنی به کمک ما آمده‌اند تا راحت‌تر این نشانه‌ها را تشخیص دهیم. دانشمندان این علائم را زیست‌نشانگرهای دیجیتال نامیده‌اند.
برخی از نشانگرهای زیستی شامل ضربان قلب، الگوهای خواب و مصرف انرژی، کالری مصرف‌شده و تعداد قدم‌ها هستند. به عنوان مثال، یکی از سیگنال هایی که دانشمندان در مطالعه خود دریافتند این است که ضربان قلب افراد مبتلا به افسردگی معمولاً در ساعات شب، به ویژه بین ساعت ۲ تا ۴ صبح، افزایش می یابد.
تشخیص این زیست‌نشانگرها در نهایت با یک پرسشنامه تکمیل می شوند تا ارزیابی نهایی انجام شود و مشخص شود کدام کاربران در نمونه به طور موثر با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند.
آن‌گاه این اطلاعات به مدل یادگیری ماشینی داده می‌شود تا بر اساس زیست‌نشانگرها و اطلاعات همبسته اعلام کند که فرد بیمار است یا نه. البته این نتیجه به‌صورت «بله» یا «خیر» نیست و در واقع طیفی بین صفر تا صد را در بر می‌گیرد.
بوجیک می‌گوید دقت این ابزار به دقت اطلاعات ارائه شده و مدت زمان استفاده از دستبند ردیاب سلامتی بستگی دارد، اما این رقم به‌طور کلی حدود ۸۰ درصد است. اما اگر سخت‌گیری بیشتری روی کیفیت داده‌ها اعمال شود، می‌توان آن را به ۱۰۰ درصد هم رساند.
با این حال، همچنان محدودیت‌هایی برای استفاده از این روش وجود دارد. برای مثال، پاسخ سوالات پرسشنامه با توجه به شیوه طرح سوالات می‌تواند تغییر کند. به‌علاوه، به نظر می‌رسد که مردم به خاطر ذهنیت منفی که در برابر بیماری‌های ذهنی وجود دارد، ممکن است همیشه در پاسخ‌های خود صادق نباشند. اما به هر حال، وجود یک ابزار مناسب برای شناسایی این مشکلات می‌تواند کمک بزرگی به درمان زودهنگام آنها بکند.
کد خبر ۲۰۱۰۱۰۸۰۲.۱۱۱
