محققین قصد داشتند بفهمند که چگونه مواد شیمیایی موجود در چیزهای مختلف، بوی منحصر به فرد خود را به آنها می دهد. آنها برای این کار از برنامه های کامپیوتری پیشرفته ای به نام graph neural networks استفاده کردند. این برنامه ها چیزی به نام Principal Odor Map یا نقشه بوی اصلی (POM) را ایجاد کردند که مانند نقشه‌ای است که نشان می‌دهد چقدر بوها شبیه یا متفاوت از یکدیگر هستند. هدف روشن شدن ارتباط بین ساختارهای مولکولی و ادراک بو بوده است.
برای بررسی اینکه آیا هوش مصنوعی در تشخیص بوها عملکرد خوبی داشته یا خیر، محققین نتایج آن را با حس افراد مختلف مقایسه کرده‌اند. هوش مصنوعی واقعاً خوب عمل کرده و تقریباً به خوبی انسان در توصیف بوها عمل کرده است. شاهکاری که دهه‌ها برای رسیدن به آن تلاش شده است.
نکته جالب این است که این مدل کامپیوتری همچنین می تواند بوی چیزهای جدید را پیش بینی کند، حتی اگر قبلاً در نسخه آموزشی‌اش به او یاد داده نشده باشد. به نوعی شبیه داشتن یک بینی مجازی است که فقط با نگاه کردن به ترکیب شیمیاییِ چیزی می تواند حدس بزند که آن چه بویی دارد! مدل هوش مصنوعی، بوی پانصد هزار مولکول دیگر را بدون نیاز به ساختن یا بو کردن آنها پیش بینی کرده است.
این می تواند در پیشبرد توانایی ما برای پیش‌بینی و دیجیتالی کردن بوها با کاربردهای بالقوه برای ساختن چیزهایی مانند عطر، محصولات پاک کننده یا حتی غذاهای جدید با بوی عالی بسیار مفید باشد. این ممکن است به آینده ای منجر شود که در آن بتوانیم از مدل کامپیوتری برای درک و بازسازی بوها استفاده کنیم!
به هر حال، مدل شبکه عصبی هنوز ثابت نکرده است که می‌تواند مخلوط مولکول‌ها را ارزیابی کند و انواع بوهای پیچیده‌ای که در دنیای واقعی با آنها مواجه می‌شویم را تشخیص دهد که البته امیدوار هستیم که این در ادامه اتفاق بیفتد.
